آیا در جوانی موسیقی واقعا بهتر بود؟

یادداشت سردبیر: جمال پالسون تهیه کننده شبکه های اجتماعی در CNN است. او که عاشق فرهنگ پاپ است، قبلا برای The Telegraph، The Independent و Variety نوشته است.

CNN
–

اگر شما هم مثل من عاشق “Drop It Like It’s Hot” اسنوپ داگ، “رقص، رقص” از Fall Out Boy و “دختر هولناک” گوئن استف، هستید، احتمالاً در همان زمان متولد شده ایم.

وقتی به آن آهنگ‌ها گوش می‌دهم، امواج دلتنگی را احساس می‌کنم – اولین دلتنگی‌ها، مصیبت‌های دوران دبیرستان، اوج و فرودهای زندگی با والدینم.

اگرچه من از هنرمندان جوان تری مانند Doja Cat، Lil Nas قدرد، کرده ام

اما یکی از همکاران جوان‌تر اخیراً به من گفت که “موسیقی از سال 2008 تا 2016 درجه یک بود.” او گفت که در آن دوران عاشق مگان ترینر، وان دایرکشن و کشا بود، همه هنرمند، که به‌،وان موسیقی متن سال‌های حیاتی رشد او عمل ،د.

وقتی می بینم نسل های دیگر از طرفداران موسیقی می گویند که موسیقی در جو، خیلی بهتر بود، تعجب می کنم که چرا. همه ما نمی تو،م درست باشیم – یا شاید هم درست باشیم؟ من با کارشناسان در مورد اینکه موسیقی چگونه بر مغز ما تأثیر می گذارد صحبت کردم تا بفهمم.

اینطور نیست که وقتی ما جوانتر بودیم موسیقی بهتر بود، بهتر بود.» دکتر ریتا آیلو، روانشناس موسیقی در دانشگاه نیویورک، که در مورد اینکه مردم چگونه موسیقی را پردازش می کنند و چگونه موسیقی و خاطرات یکدیگر را شکل می دهند، می گوید: “موسیقی احساسات بسیار قوی را برمی انگیزد.”

آیلو «دیروز» بیت، و «مردم» باربارا استرایسند را به‌،وان برخی از آهنگ‌های مورد علاقه‌اش در دوران جو، به یاد می‌آورد. او گفت: «موسیقی یک سرنخ بسیار قوی برای یادآوری اتفاقاتی است که قبلاً در زندگی ما رخ داده است.

اما چرا موسیقی چنین قدرتی دارد؟ دکتر رابرت کوتیتا، استاد موسیقی در دانشگاه کالیفرنیای ج،ی گفت: “موسیقی اتفاقی است.” اگر به یک اثر هنری یا چیزی شبیه به آن نگاه کنید، می تو،د به مرور زمان به آن نگاه کنید و بخشی از مغز ما را ، کنید خاطره اپیزودیک – این جایی است که او می رود.

منطقی است. بر اساس گفته‌ها، ترجیح یک فرد برای موسیقی محبوب در حدود 23 سالگی به اوج می‌رسد مطالعه 1989 منتشر شده در مجله تحقیقات مصرف کننده، با 2013 را دنبال کنید در مجله Musicae Scientiae او 19 ساله است. الف 2022 را تکرار کنید یک مطالعه اخیر در Marketing Letters: A Journal of Research in Marketing نشان داد که ترجیحات موسیقی در 17 سالگی به اوج خود می رسد.

کوتیتا گفت: «این بخشی از هویت شماست. در آن سال‌ها، ما هویت خود را توسعه دادیم و به موسیقی وابسته شدیم.»

کوتیتا که در سال 1953 متولد شد، از آثار بیت، و رهبر ار،تر لئونارد برنشتاین به ،وان آثار مورد علاقه خود نام برد. این هنرمندان به شکل گیری سلیقه موسیقی او در نوجو، کمک ،د.

این ارتباط با هویت شما ممکن است دلیلی باشد که با افزایش سن احساس کمتری نسبت به موسیقی معاصر می کنید.

در سنین تأثیرپذیر، احساسات مرتبط با موسیقی به شکل گیری یک پیوند مادام العمر کمک می کند، زیرا هنگام گوش دادن به آهنگ، احساس شادی و غم در هم تنیده می شوند – و حتی یکدیگر را تکمیل می کنند.

آیلو گفت: “اگر ما 20 سال پیش غمگین بودیم (در حال گوش دادن به آهنگی)، امروز احساس ناراحتی می کنیم، اما با فاصله گرفتن از آن غم… بنابراین احساس متفاوتی از غنی شدن در تجربه وجود دارد.” غم و اندوه می تواند دریچه ای برای شادی باشد.»

او گفت، همچنین می‌تواند توضیح دهد که چرا گوش دادن به چیزی که در دوره‌های قبلی و سخت‌تر زندگی‌تان از آن لذت می‌بردید، می‌تواند با شنیدن آن اکنون احساس کاتارسیس ایجاد کند.

اگر دهه‌های 1970 و 1980 را جام مقدس «موسیقی واقعی» می‌دانستید، با وجود اینکه تمام دهه‌ها آهنگ‌های خوب و بد داشتند، چه؟

شاید به این دلیل است که هنرمندان، آهنگ‌ها و آلبوم‌هایی را که برایتان م،ادار بودند به یاد می‌آورید و آن‌هایی را که نبودند فراموش می‌کنید. آیلو گفت: «شرایطی وجود دارد که آهنگ‌های خاصی را برای شما م،ادار کرده است، و خاطرات آن شرایط زم، که به آهنگ‌ها گوش می‌دهید برمی‌گردد.

کوتیتا گفت، آن آهنگ‌های پرم،ا هنوز هم با شما طنین‌انداز می‌کنند و بر آهنگ‌های فراموش‌شده برتری می‌بخشند.

کوتیتا گفت: «هر دوره‌ای آهنگ‌های وحشتناکی دارد که موفقیت‌های بزرگی داشتند. هنوز جایی در حافظه ما وجود دارد، اما ما انتخاب می کنیم که آن را بیرون نکشیم، ما آهنگ هایی را که دوست داریم بیرون خواهیم آورد.

من مطمئن هستم که جوانان امروز اوایل سال 2020 را به ،وان یک زمان شگفت انگیز در موسیقی ستایش خواهند کرد و می گویند که هنرمندان سال 2038 چیزی در زمان خود ندارند.

اما به احتمال زیاد، آنها به این فکر خواهند کرد که هنرمند، که دوست داشتند چگونه شخصیت آنها را در جو، شکل داده اند و آهنگ هایی را که برایشان مهم نبود فراموش می کنند.