کارگران نگران نظارت شرکت ها بر کارشان هستند

کارمندان وقتی متوجه می شوند که شرکت هایشان در پشت صحنه کار آنها را زیر نظر دارند به طور فزاینده ای نگران می شوند.

بر ،ی پوشیده نیست که بسیاری از کارفرمایان از ابزارهای هوش مصنوعی یا خودکار برای ردیابی محل کار کارکنان، کارهایی که انجام می دهند و حتی میزان بهره وری آنها استفاده می کنند.

در گزارش جدیدی از مرکز رشد عادلانه واشنگتن، بیش از دو سوم از 1300 کارمند مورد بررسی گفتند که توسط کارفرمایان خود تحت نظر هستند.

برای ،، که در شرایط آزمایشی کار بودند، گزارش های مربوط به اضطراب، فشار برای کار سریع تر از وضعیت سالم یا ایمن و آسیب های محل کار به همان اندازه بالا بود.

برایان دریسکول، مشاور منابع انس،، گفت: «این گزارش یادآوری آشکار است که ما تا چه حد از رعایت حقوق کارگران فاصله گرفته ایم، شرکت های بیشتری به فناوری های نظارتی سرزده روی می آورند، و جای تعجب نیست که کارگران نگران باشند. ” نیوزویک.

این نوع نظارت باعث ایجاد بی اعتمادی و در نهایت آسیب به روحیه و بهره وری کارکنان می شود و در نتیجه کارمندان سعی می کنند به جای انجام کار واقعی و سازنده، مشغول به نظر برسند.

برای کارگر، که گفته اند «همیشه» تحت نظارت الکترونیکی هستند، 7 درصد گفتند که دچار آسیب هایی شده اند که نیاز به مراقبت های پزشکی داشته اند، در حالی که فقط 2 درصد از کارمند، که تحت نظارت نبودند.

در حالی که کارگران به طور کلی سطوح مشابهی از نظارت را بدون توجه به سطح تحصیلات خود گزارش ،د، در گزارش های نظارت بین ،ت های مختلف تفاوت وجود داشت.

کارگران سیاه پوست، اسپ،ایی تبار و سایر کارگران غیرسفیدپوست موارد بیشتری از نظارت الکترونیکی را گزارش می کنند. در حالی که 65 درصد از کارگران سفیدپوست گفته اند که تحت نظارت الکترونیکی قرار دارند، 82 درصد و 73 درصد از کارگران سیاه پوست و لاتین تبار نیز همین را گفتند.

دریسکول گفت: «اغراق نیست اگر بگوییم این روند رو به رشد است. شرکت ها به طور فزاینده ای نظارت را تحت ،وان مدیریت عملکرد یا امنیت توجیه می کنند. اما این قدرت و کنترل آشکار است. کارفرمای، که به نظارت متکی هستند این پیام را ارسال می کنند که به کارمندان خود اعتماد ندارند. اگر به کارمندان خود اعتماد نکنید، کار خوبی در جذب نیرو انجام نداده اند."

به طور کلی، اطلاعات، حمل ونقل، است،اج و ،ده فروشی بالاترین فرکانس نظارت الکترونیکی را داشتند و کارفرمایان بزرگ تر به احتمال بیشتری درگیر نوعی نظارت الکترونیکی بودند.

کارمندان به طور کلی در مورد اینکه چرا شرکت هایشان از فناوری ردیابی بر روی کارگران استفاده می کنند، اختلاف نظر داشتند. در حالی که 42 درصد گفتند که هدف از این کار حفاظت از سلامت و ایمنی کارگران است، 38 درصد گفتند که به تشخیص کیفیت کار کمک می کند و 36 درصد گفتند که برای کمک به کارگران برای بهبود عملکردشان در نظر گرفته شده است.

دریسکول هشدار داد که برای شرکت هایی که درگیر این شیوه ها هستند، آنها تمایل به عواقب منفی دارند.

دریسکول گفت: «اضطراب، فرسودگی شغلی، گردش مالی زیاد و فرهنگ کاری سمی راهی برای رونق ،ب و کار نیست. کارمند، که احساس می کنند تحت نظارت دائمی هستند، کمتر ریسک می کنند، خلاقانه فکر می کنند یا احساس ارزشمندی می کنند، در درازمدت، این امر می تواند منجر به بی تفاوتی بیشتر نیروی کار در سراسر کشور شود و شرکت ها تأثیرات منفی را احساس کنند. ”

افزایش نظارت همچنین می تواند استعدادها را از صنایعی که این پدیده در آنها رایج است دور کند، به ویژه که کارگران جوان تر به طور فزاینده ای سلامت روان و تعادل بین کار و زندگی خود را در اولویت قرار می دهند.

دریسکول گفت: «آنها در محیط هایی که احساس می کنند کوچک مدیریت شده و کم ارزش هستند، نمی مانند. در نهایت، اگر شرکتی معتقد باشد که می تواند بهره وری را از طریق نظارت افزایش دهد، نبرد برای اعتماد کارکنان را از دست داده است.