نتایج نظرسنجی نشان می‌دهد که مبارزات بهداشت روانی باعث می‌شود تعداد بیشتری از دانشجویان کالج را ترک کنند

CNN
–

ایزابل، یک دانشجوی 20 ساله در مقطع کارشناسی، با سخت کوشی بیگانه نیست. او یک سال زودتر از دبیرستان فارغ التحصیل شد و بیشتر سال 2021 را با سه شغل سپری کرد. اما زم، که او در آن پاییز دانشگاه را شروع کرد، احساس کرد که در حال «غرق شدن» است.

او می‌دانست که در آن ترم اول مثل خودش نیست: شخصیت حباب‌دارش کمرنگ شده بود و خیلی بیشتر از آنچه عادت کرده بود گریه می‌کرد.

همه چیز در طول امتحان اسپ،ایی به نتیجه رسید. ایزابل، که هم لاتین و هم سیاه پوست است، ویدیویی را شنید که دانش‌آموزان دیگر درباره نژادپرستی در جوامع او تماشا می‌،د. احساسات منفی متورم شد، و او مجبور شد بدون اتمام آزمایش بیرون برود. او با عجله به اتاقش برگشت، عصب، و ناراحت، و وقتی کارت دانشجویی اش را به در زد تا وارد شود، ش،ت.

او گفت: «و من تازه شروع به یک حمله پ،ک کامل کردم. “ذهن من به همه جا می چرخید.”

ایزابل می گوید که از والدینش التماس کرد که اجازه دهند او در محوطه دانشگاه بماند، اما آنها اصرار داشتند که او سه ساعت با ماشین به خانه برود، و او به زودی از پزشکی کناره گیری کرد.

یک نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که تعداد قابل‌توجهی از دانشجویان با سلامت رو، خود دست و پنجه نرم می‌کنند و سهم فزاینده‌ای به ، تحصیل خود فکر کرده‌اند.

دو نفر از 5 دانشجوی کارشناسی – از جمله تقریبا نیمی از دانشجویان دختر – می گویند که اغلب هنگام حضور در کالج استرس عاطفی را تجربه می کنند. نظر سنجی روز پنجشنبه توسط گالوپ و بنیاد لومینا منتشر شد، یک سازمان مستقل خصوصی که بر ایجاد فرصت‌های در دسترس برای یادگیری پس از متوسطه تمرکز دارد. این نظرسنجی در پاییز 2022 انجام شد و 12000 بزرگسال که مدرک دبیرستان داشتند اما هنوز مدرک کارد، یا کارشناسی را تکمیل نکرده بودند، پاسخ دادند.

این نظرسنجی نشان داد که بیش از 40 درصد از دانشجوی، که در حال حاضر در یک برنامه مقطع کارشناسی ثبت نام کرده اند، در شش ماه گذشته به ، تحصیل فکر کرده اند که این رقم در سال اول همه گیری کووید-19 34 درصد بود. ا،راً استرس عاطفی و سلامت روان شخصی را دلیل آن ذکر می‌کنند، خیلی بیشتر از دیگران مانند ملاحظات مالی و دشواری دوره.

به گفته کارشناسان، سال‌های جو، زمان آسیب‌پذیری برای سلامت روان هستند و به گفته کارشناسان، تغییرات قابل توجهی که اغلب با حضور در دانشگاه به وجود می‌آیند می‌تواند استرس‌زا باشد.

سارا کی لی،، استادیار دانشگاه بوستون و محقق اصلی Healthy می‌گوید: «حدود 75 درصد از مشکلات سلامت روان در طول زندگی تا اواسط دهه 20 شروع می‌شود، بنابراین این بدان م،است که سال‌های دانشگاه از نظر اپیدمیولوژیک بسیار آسیب‌پذیر هستند. شبکه ذهن، یک سازمان تحقیقاتی با تمرکز بر سلامت روان نوجوانان و جوانان.

«و سپس برای بسیاری از نوجوانان و جوانان، گذار به دانشگاه با خودمختاری جدید همراه است. آن‌ها ممکن است اولین علائم و نشانه‌های مشکلات سلامت روان را تجربه کنند، در حالی که اکنون در این سطح جدید از استقلال هستند که شامل استقلال جدیدی در تصمیم‌گیری‌هایشان نیز می‌شود، زیرا مربوط به سلامت روان است.

یک ،ن زده از هر 5 بزرگسال در ایالات متحده، 1 نفر با یک بیماری رو، زندگی می کند و بزرگسالان جوان بین 18 تا 25 سال به طور نامتن،ی تحت تأثیر قرار می گیرند. سهم دانشجوی، که اضطراب و افسردگی را گزارش می‌کنند در حال افزایش است سال ها، و در طول همه گیری کووید-19 بدتر شده است.

تجزیه و تحلیل داده های فدرال توسط بنیاد خانواده کایزر نشان می دهد که نیمی از جوانان 18 تا 24 ساله علائم اضطراب و افسردگی را در سال 2023 گزارش کرده اند، در مقایسه با حدود یک سوم بزرگسالان به طور کلی.

کارشناسان می گویند سلامت روان در کالج بسیار مهم است.

لی، گفت: “تقریباً هر نتیجه بلندمدتی را که ما به آن اهمیت می دهیم، از جمله درآمدهای اقتصادی آینده، بهره وری در محل کار، سلامت رو، آینده و سلامت جسم، آینده آنها، پیش بینی می کند.”

و نیاز به حمایت فوری است. بر اساس نظرسنجی پاییز 2021 توسط شبکه Healthy Minds، حدود 1 نفر از هر 7 دانشجوی کالج گفته اند که افکار خودکشی دارند – حتی بیشتر از سال قبل.

ایزابل می دانست که در حال مبارزه است، اما مدتی طول کشید تا متوجه وسعت چالش های سلامت رو، اش شود.

او گفت: “چیزی که من با آن دست و پنجه نرم می کردم این بود که احساس می کردم غرق شده بودم و فضایی برای فراموش ، غذا خوردن دارم.” “مردم می گفتند، “تو نمی د، چگونه از خود مراقبت کنی.” اما نه – من پنج برگه موعد و تکالیف داشتم و همچنین باید کار می کردم و می رفتم [cl،] علاوه بر آن. و سپس مجبور شدم زم، برای خواب پیدا کنم. بیشتر اوقات، یک نوشیدنی انرژی زا می خوردم. و خدای ناکرده اگر زندگی اجتماعی داشته باشید.»

برای ایزابل، مانند بسیاری از دانشجویان کالج، فکر ، یا تصمیم به ، یک برنامه تحصیلی به دلیل چالش‌های سلامت روان اغلب می‌تواند مجموعه‌ای از احساسات منفی خود را به همراه داشته باشد، مانند اضطراب، ترس و اندوه.

برای بسیاری از دانش‌آموزان، زندگی‌شان به این شکل نیست. جولی ولفسون، مدیر بخش توسعه و تحقیق برای خود گفت: برنامه ورود مجدد کالج در Fountain House، یک سازمان غیرانتفاعی که برای حمایت از افراد مبتلا به بیماری رو، کار می کند.

«آنها می بینند که دوستانشان به کار خود ادامه می دهند و جوان و ارشد می شوند، فارغ التحصیل می شوند و اولین شغل خود را پیدا می کنند. اما آن‌ها احساس می‌کنند که گیر افتاده‌اند و می‌بینند که برنامه زندگی‌شان از بین می‌رود.»

لی، گفت، این می تواند نوعی “مارپیچ شرم” ایجاد کند.

اما متخصصان سلامت روان بر اهمیت اولویت دادن به نیازهای شخصی بر وضعیت موجود تاکید دارند.

مار، هوتالینگ، روانشناس در کالج یونیون و رئیس انجمن مدیران مرکز مشاوره دانشگاه و کالج، می گوید: «خجالت نمی کشد که کمی مرخصی بگیرید.

«یک ترم بگیرید. یک سال وقت بگذارید. خودتان را بهتر کنید – چه از طریق درمان یا دارو – و قوی‌تر، دانش‌آموز بهتر، متمرکزتر و مهم‌تر از آن سالم‌تر برگردید.»

آنها همچنین مؤسسات آموزش عالی را تشویق می کنند تا با ایجاد سیاست هایی که روند بازگشت را ساده می کند، به کاهش این فشار کمک کنند.

وقتی دانش آموزی سعی می کند بهترین کار را برای خود انجام دهد، باید از آن تجلیل و تبلیغ شود. ولفسون گفت که مدرسه‌ای برای بازگشت آن‌ها موانع زیادی ایجاد می‌کند، این باعث می‌شود که دانش‌آموزان تمایلی به کمک نداشته باشند.

من امیدوارم که در آینده، سیاست‌ها و سیستم‌هایی وجود داشته باشد که از دانشجوی، که سعی در مراقبت از خود دارند استقبال بیشتری کند.»

مدیریت من، سلامت روان برای هر فرد متفاوت است و کارشناسان می گویند استراحت از مدرسه بهترین راه حل برای همه نیست.

رایان پاتل، رئیس بخش سلامت روان انجمن سلامت کالج آمریکا و روانپزشک ارشد کارکنان در ایالت اوهایو، گفت: ردیابی پیشرفت از طریق خود ارزیابی علائم و معیارهای عملکرد، مانند حضور در ک، و پیگیری تکالیف، می تواند به برقراری این تماس کمک کند. دانشگاه.

او گفت: “اگر ما در حال پیشرفت هستیم و شما بهتر می شوید، فکر ، به ادامه تحصیل منطقی است.” اما اگر در زندگی روزمره خود هر کاری که از دستتان بر می آید برای بهبود سلامت روان خود انجام می دهید و ما پیشرفت نمی کنیم، یا علیرغم تلاش ها همه چیز بدتر می شود، نقطه تمایز در ذهن من اینجاست. ”

او گفت که درک سیستم حمایتی که دانش آموز در صورت بازگشت به خانه خواهد داشت، از جمله دسترسی به منابع و ارائه دهندگان درمان، نیز یک عامل است.

کارشناسان می گویند برای مدتی، بیان مشکل و ایجاد پرونده برای توجه گسترده تر به سلامت روان دانشجویان یک چالش بود. بر اساس یک گزارش، اکنون، سلامت روان دانش آموزان به طور مداوم به ،وان مبرم ترین مسئله در میان روسای کالج ها ذکر می شود. نظر سنجی توسط شورای آموزش و پرورش آمریکا

با این حال، با افزایش نیاز به خدمات، مراکز مشاوره کالج برای پاسخگویی به تقاضا در تلاش هستند – و کمبود متخصصان بهداشت روان در لبه پردیس متوقف نمی شود.

کارشناسان می‌گویند، اما کالج‌ها موقعیت منحصر به فردی دارند تا دانشجویان را با شبکه‌ای نزدیک از پشتیب، احاطه کنند. استفاده از آن ساختار برای ایجاد یک “جامعه مراقبت” گسترده تر نیاز دارد.

هوتالینگ گفت: «کالج‌ها یک مأموریت آموزشی دارند و من این بحث را مطرح می‌کنم که به آموزش درباره سلامت و ایمنی سرایت می‌کند.

او گفت که اعضای هیئت علمی کالج باید در تشخیص نگر، ها یا تهدیدات فوری برای ایمنی دانشجو آموزش ببینند. اما آنها همچنین باید درک کنند که دانش‌آموزان می‌توانند با طیف وسیعی از چالش‌های سلامت روان روبرو شوند و منبع من،ی را برای هدایت آنها بدانند.

ایزابل اخیراً از برنامه ReEntry کالج Fountain House فارغ التحصیل شده و به مدرسه بازگشته است – این بار در دانشگاهی که کمی به خانه نزدیکتر است، دانشگاهی که یکی از دوستان نزدیک دبیرستان نیز در آن شرکت می کند. این به او کمک می کند که بداند یک گروه دوستان قوی برای حمایت از او و یک برنامه دانشگاهی دارد که از اه، حرفه ای او حمایت می کند – تبدیل شدن به یک متصدی هنری.

این بار همه چیز همچنان چالش برانگیز است، اما او می گوید که احساس می کند اکنون ابزار من،ی برای مق، دارد.

این بنیادی که من می سازم دائماً به تعمیر و نگهداری نیاز دارد. هر روز مثل یک ، وجود دارد.» او گفت. زم، که سعی می کردم همه چیز را بفهمم، احساس می کنم وقتی به چکش نیاز دارم به دنبال پیچ گوشتی می گردم. اکنون، این بدان م،ا نیست که می‌دانم می‌توانم از عهده آن برآیم – اما می‌دانم که مک،سم‌ها و استراتژی‌های مق، سالم و افرادی را برای کمک دارم. این به من اعتماد به نفس و استقامت داد تا دوباره این کار را انجام دهم.”