4 دلیل که هر والدینی باید به درمان فکر کند

سفر من به سمت مادری یک مسیر خطی نبود و در ماه های اول زندگی دخترم با سیل احساسات مواجه شدم. وقتی این فرصت را داشتم که پدر شوم، هیجان‌زده بودم، اما اغلب اوقات بی‌کفایتی، اضطراب و سردرگمی را احساس می‌کردم. بین قدرد،، غم و اندوه زندگی قدیمم و احساس گناه به خاطر این غم در نوسان بودم.

در حالی که با یک نوزاد تازه متولد شده در مه زندگی بودم، به یاد می‌آورم که فکر می‌کردم: «این ممکن است زمان خوبی برای بازگشت به درمان باشد.» به ،وان یک درمانگر، می‌توانستم میلیون‌ها بهانه بیاورم که چرا زمان من،ی نیست. با این حال، مزایای درمان برای والدین عمیق است.

منبع: رسانه زنده/استوکنپ

پیمایش تغییرات عمده زندگی

کوان و کوان (1992) بیان می کنند که “والد شدن یک انتقال بزرگ در زندگی بزرگسالی است، زیرا هویت های قبلی مانند کارگر، دانش آموز یا همسر در برجستگی تغییر می کند و برای ایجاد فضایی برای این تعهد جدید در زندگی فرد اصلاح می شود.” این تغییر اغلب آنقدر سریع اتفاق می‌افتد که ما با تأثیر و گذار به حالت عادی جدید خود دست و پنجه نرم می‌کنیم، که می‌تواند منجر به احساس غم و اندوه یا اشتیاق برای زندگی گذشته شود. درمان از والدین در پردازش این انتقال ها حمایت می کند و می تواند فضای امنی برای سوگواری بدون ترس از قضاوت یا شرم فراهم کند. درمان همچنین می‌تواند شامل این ایده باشد که ما می‌تو،م همزمان دو احساس متناقض را احساس کنیم، بنابراین والدین حق دارند در آن واحد احساس قدرد، و اندوه داشته باشند.

مدیریت استرس و اضطراب

بر اساس گزارش جراح عمومی ایالات متحده در ماه آگوست که بر اهمیت توجه به سلامت رو، والدین تاکید داشت، 33 درصد از والدین سطوح بالایی از استرس را در ماه گذشته گزارش ،د (در مقایسه با 20 درصد سایر بزرگسالان). با توجه به اینکه یک سوم از والدین استرس را به دلیل نگر، های مالی، انزوا، نیاز به زمان و تنهایی گزارش می کنند، جستجوی درمان می تواند رویکردی فعال برای پرداختن به بار عاطفی والدین در میان این چالش های طاقت فرسا باشد. اگرچه ممکن است به نظر چیز دیگری در بشقاب شما باشد، درمان می‌تواند منبعی ضروری برای مدیریت بهزیستی عاطفی باشد و می‌تواند فضایی را برای رسیدگی به فشارهای غیرقابل حلی که والدین با آن مواجه هستند فراهم کند.

من معتقدم همه سزاوار 45 دقیقه در هفته هستند تا نگر، های خود را بدون قضاوت بیان کنند. از آنجایی که والدین بین نقش‌های متعدد مانند مراقب، کارمند و همسر تعادل برقرار می‌کنند، درمان ممکن است تنها زم، در هفته باشد که به آنها فضایی داده شود تا بدون اولویت‌های رقابتی به درون خود نگاه کنند.

باز ، تجربیات دوران کودکی که بر والدین تأثیر می گذارد

یک اصطلاح رایج این است که “هیچ چیز مانند بچه دار شدن شما را هیجان زده نمی کند.” در مواقع بحران، ممکن است خود را در حال بازگشت به شیوه‌های انضباطی رایجی ببینیم که در خانواده اصلی ما بدون ارزیابی تجربیات خودمان استفاده می‌شد. پارکینسون و همکاران (2016) درباره چگونگی ایجاد هویت خانوادگی توسط والدینی که تجربه خانواده مبدأ خود را در نظر می گیرند، تجربیات فرزندپروری خود را ارزیابی می کنند و سنت هایی را که برایشان ارزش قائل هستند حفظ می کنند و در عین حال جایگزین سنت هایی می شوند که برایشان ارزشی ندارند.

این فرآیند اغلب بدون آگاهی ما انجام می شود و می تواند احساسات بسیاری را به همراه داشته باشد. من اغلب از مراجعان می‌پرسم که آیا ارزش والدینی وجود دارد که آنها درونی کرده‌اند، زیرا می‌خواستند آن را در دوران کودکی تجربه کنند. برای من، برای اینکه اجازه بدهم دخترم ش،ت بخورد، ارزش زیادی قائل هستم، زیرا اغلب احساس نمی‌کردم که این انتخاب را داشته باشم.

ارزش ها، باورها و اه، شخصی ما عمیقاً ریشه دوانده است و بر بسیاری از تصمیمات روزانه ما به ،وان والدین تأثیر می گذارد. درمان می‌تواند فضایی را برای تشریح آن ارزش‌ها و پردازش تجربیاتی که می‌خواهیم با فرزندانمان و آن‌هایی که می‌خواهیم بشناسیم بازآفرینی کنیم، فراهم کند. این اجازه می دهد تا تصمیمات عمدی بیشتری در مورد هویت خانوادگی که در خانه خود ایجاد می کنیم، بگیریم.

اعتماد به نفس را در تصمیمات والدین ایجاد کنید

بر اساس مطالعه ای که پدران جدید را با افراد بدون فرزند مقایسه کرد، Namoguchi و Mielke (2004) دریافتند که پدران در مقایسه با همتایان بدون فرزند خود خودکارآمدی کمتری را گزارش می کنند. والدین تصمیمات کوچک و به ظاهر حیاتی زیادی می گیرند. تصمیماتی مانند انتخاب مدرسه، راهبردهای نظم و انضباط یا تصمیم گیری در مورد بردن کودک بیمار به پزشک ممکن است شبیه زندگی یا مرگ باشد.

منبع: Family First / Stocksnap

نگران این باشیم که هر تصمیمی می تواند برای زندگی فرزندانمان مضر باشد. با شفاف سازی ارزش ها و باورها از طریق درمان، والدین در تصمیم گیری های خود در حالی که برای رسیدن به یک هدف روشن کار می کنند، اعتماد به نفس پیدا می کنند. علاوه بر این، ملاقات با یک درمانگر که سابقه رشد کودک را دارد نیز می تواند اعتماد به نفس را در تصمیم گیری های مربوط به تربیت کودک ایجاد کند.

در بین تمام نقش‌هایی که داشته‌ام، پدر و مادر بودن چالش‌برانگیزترین و بالاترین خطر است. امروزه والدین با همه راه هایی که می توانند به بهترین نحو از فرزندان خود حمایت کنند بمباران می شوند، اما من معتقدم بهترین راه برای حمایت از فرزندتان این است که ابتدا از خودتان مراقبت کنید.