تنهایی، انزوای اجتماعی با مرگ زودهنگام مرتبط است

یادداشت ویراستار: از یک جمع بندی هفتگی در مورد زندگی خوب، ساده الهام بگیرید. برای اطلاعات و ابزارهایی که برای بهبود رفاه شما طراحی شده اند، در خبرنامه CNN Life, But Better ثبت نام کنید..

CNN
–

به گفته a مطالعه جدید بزرگ.

بر اساس مقاله ای که روز دوشنبه در مجله Nature Human Behaviour منتشر شد، مطالعات زیادی در مورد ارتباط بین انزوای اجتماعی، تنهایی و خطر مرگ زودرس انجام شده است، اما برخی از نتایج بحث برانگیز یا متناقض بوده اند. تورهان کانلی، استاد علوم اعصاب یکپارچه در بخش روانشناسی در دانشگاه استونی بروک نیویورک، گفت: این نتایج متناقض می تواند ناشی از تحقیقاتی باشد که فقط بر یک گروه یا منطقه خاص متمرکز شده است. کانلی در این مطالعه شرکت نداشت.

با این حال، مقاله جدید متاآنالیز 90 مطالعه است که ارتباط بین تنهایی، انزوای اجتماعی و مرگ زودرس را در بین بیش از 2 میلیون بزرگسال بررسی کرده است. شرکت کنندگان در مطالعه از شش ماه تا 25 سال پیگیری شدند.

افرادی که انزوای اجتماعی را تجربه ،د، در مقایسه با افرادی که از نظر اجتماعی منزوی نبودند، 32 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس به هر دلیلی بودند. شرکت‌کنندگ، که احساس تنهایی می‌،د، 14 درصد بیشتر از ،، که این کار را نمی‌،د، زودتر می‌میرند.

جولیان هولت لانستاد، استاد روانشناسی و علوم اعصاب در دانشگاه بریگام یانگ در یوتا، که در این زمینه نقشی نداشت، گفت: این تحقیق «اطمینان بیشتری» در مورد اهمیت انزوای اجتماعی و تنهایی به ،وان عوامل خطر مستقل برای مرگ زودرس به ما می دهد. مطالعه. Holt-Lunstad دانشمند اصلی در این زمینه بود گزارش مشاوره اخیر جراح عمومی ایالات متحده در مورد انزوای اجتماعی و تنهایی

انزوای اجتماعی، همانطور که توسط مطالعه جدید تعریف شده است، زم، اتفاق می‌افتد که ،ی با افراد دیگر تماس عینی نداشته باشد و می‌تواند شامل داشتن یک شبکه محدود یا زندگی به تنهایی باشد.

تنهاییاز سوی دیگر، بر اساس متاآنالیز، به پریش، ذهنی اشاره دارد که افراد در صورت وجود اختلاف بین کیفیت روابط اجتماعی که در واقع دارند و آنچه می‌خواهند، احساس می‌کنند. آنتونی اونگ، استاد روان‌شناسی و مدیر مرکز آزمایشگاه‌های علوم توسعه یکپارچه و سلامت انسان در دانشگاه کرنل نیویورک، گفت: ،ی که در این موقعیت قرار دارد، اگر نیازهای خود را برای ارتباط یا صمیمیت برآورده نکند، ممکن است احساس کند روابطش رضایت‌بخش نیست. حالت. اونگ در این تحقیق شرکت نداشت.

«آمریکایی‌ها بیشتر و بیشتر زمان خود را در انزوا می‌گذرانند و با این حال ما آن را به ،وان یک خطر نمی‌بینیم – به‌ویژه اگر با انتخاب باشد. هولت لونستاد از طریق ایمیل گفت: مردم تصور می کنند که مشکلی نیست و حتی ممکن است برای ما خوب باشد که منزوی شویم اگر احساس تنهایی نکنیم. با این حال، این داده‌ها داده‌های قبلی را تأیید می‌کند و بر روی داده‌های قبلی که خطر مرتبط با انزوای اجتماعی را بدون توجه به تنهایی و مستقل از تنهایی مستند می‌کند، بسط می‌دهد.»

تنهایی و انزوا در بدن

کانلی گفت که منزوی یا تنها بودن از نظر اجتماعی می تواند نوعی استرس در نظر گرفته شود.

همه ما ممکن است گهگاه احساس تنهایی کنیم، اما زم، که این احساس دائمی باشد، ممکن است به ،وان نوعی از تنهایی عمل کند استرس مزمنکانلی از طریق ایمیل گفت، که ناسالم است. یکی از راه‌هایی که ممکن است رخ دهد، هورمون‌های استرس است که بر بدن تأثیر منفی می‌گذارند.»

نویسندگان این مطالعه همچنین به ارتباط بین تنهایی، انزوای اجتماعی و مرگ در میان افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی یا سرطان سینه یا کولورکتال پرداختند – زیرا مطالعات قبلی نشان داده‌اند که رابطه بین حمایت اجتماعی و سلامت می‌تواند یک موضوع مرغ و تخم مرغ باشد. طبق این مطالعه، که می تواند به چرخه معیوب منجر شود که در آن سلامت ضعیف باعث می شود بیماران حمایت اجتماعی را از دست بدهند … در طول زمان، اما بیماران بیشتر از جمعیت عمومی به حمایت اجتماعی نیاز دارند.

احتمال مرگ زودهنگام شرکت کنندگ، که از نظر اجتماعی منزوی شده بودند و بیماری قلبی عروقی داشتند نسبت به افراد بدون این بیماری بیشتر بود. و افراد منزوی اجتماعی مبتلا به سرطان سینه در مقایسه با افرادی که از نظر اجتماعی منزوی نبودند در معرض خطر بیشتری برای مرگ ناشی از این بیماری قرار داشتند.

کانلی گفت: مرگ زودهنگام به هر علت یا بیماری قلبی عروقی ممکن است با رفتارهای سبک زندگی افراد مرتبط باشد، کانلی گفت: «افرادی که از نظر اجتماعی احساس انزوا یا تنهایی می‌کنند، عادت‌های ناسالمی مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، رژیم غذایی نامن، (یا ورزش کم) دارند.

کارشناسان می‌گویند عوامل متعددی وجود دارد که می‌تواند در انزوای اجتماعی تأثیر قوی‌تری بر خطر مرگ زودهنگام نسبت به تنهایی داشته باشد.

فان وانگ، نویسنده اول این مطالعه گفت: «افرادی که تنها هستند اما از نظر اجتماعی منزوی نیستند، استرس سلامت رو، دارند اما ممکن است به دلیل شبکه‌های اجتماعی خود در برابر آن مقاوم باشند» – حتی اگر این شبکه‌ها کاملاً آن چیزی نباشند که دیگران می‌خواهند باشند. استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه پزشکی هاربین چین.

کانلی گفت که داشتن یک شبکه اجتماعی کوچک یا ارتباط کم یا بدون تماس با دنیای خارج نیز می‌تواند احتمال کمتری دریافت مراقبت‌های پزشکی را در صورتی که ،ی آن‌ها را بررسی کند، کاهش دهد.

اونگ گفت: «در حالی که این متاآنالیز در ارائه شواهد تأییدکننده تأثیرات م،ب انزوای اجتماعی و تنهایی مهم است، نیاز مبرمی به عبور از سؤالات مربوط به تأثیرات مستقل و در نظر گرفتن تعامل مش، آنها وجود دارد». در میان دانشمندان درگیر در گزارش جراح عمومی، از طریق ایمیل.

او افزود که این مطالعه بیشتر “راه را برای درک عمیق تر و مداخلات موثر” هموار می کند.

وانگ گفت، افرادی که انزوای اجتماعی و تنهایی را تجربه می کنند باید فعالانه به دنبال حمایت اجتماعی باشند.

کانلی گفت: “به حفظ یک شبکه اجتماعی مانند هر فعالیت ارتقا دهنده سلامتی فکر کنید: ورزش منظم، خوب غذا خوردن، مراقبت از خود.” او افزود، با محدود ن، «سلام» گفتن به ،ی فقط به تعطیلات، یا فکر ، به راه‌هایی برای شرکت در فعالیت‌هایی که ممکن است شما را در معرض حلقه‌های جدیدی از افراد همفکر قرار دهد، تقویت ارتباطات اجتماعی خود را در اولویت قرار دهید.

وانگ گفت که راهبردهای بهداشت عمومی برای مق، با تنهایی و انزوای اجتماعی، از جمله افزایش آگاهی، نیز مورد نیاز است.

وانگ گفت که توسعه مداخلات با کمک اعضای خانواده و شبکه های اجتماعی بسیار مهم است. وی افزود: نظام سلامت باید روش هایی را برای شناسایی انزوای اجتماعی و تنهایی در بیماران ایجاد کند تا متخصصان سلامت بتوانند کمک های لازم را ارائه کنند.