نوشته ایان هادن
در تابستان، در کنفرانس سالانه 2022 انجمن بین المللی روانشناسی سیاسی (ISPP) شرکت کردم. این رویداد طی چهار روز در یک آتن بسیار عرقزده برگزار شد و یک رویداد بسیار دیوانهکننده بود، با بیش از 850 نماینده که همزمان در 9 جلسه موازی شرکت ،د. برای من دو برجسته وجود داشت.
اولی «هیئت بزرگداشتی» به افتخار جیم سید،وس بود که، آزادانه اعتراف می کنم، هرگز درباره او نشنیده بودم. با این حال، با جنیفر شیهی-اسکفینگتون به ،وان رئیس LSE، نمیتوانستم آن را از دست بدهم، و اکنون میدانم که سید،وس غول روانشناسی اجتماعی بود که کتاب «سلطه اجتماعی» زندگی او را تغییر داد. این برای من تأیید زیادی بود تا یک نسخه دست دوم ب،م (نسخه های جدید هستند گران). جنیفر م،عی فوقالعاده برای افرادی است که با منابع اقتصادی محدود زندگی میکنند. او استدلال می کند که انتظار از مردم در این شرایط برای تطبیق طرز فکر خود – مانند در نظر گرفتن یک دیدگاه بلندمدت یا اتخاذ یک منبع کنترل درونی بیشتر – به طور کامل هدف را از دست می دهد. واقعیت این است که آنها دیدگاه کوتاه مدت و منبع کنترل بیرونی دارند زیرا تجربه روزانه آنها تلاش برای برآورده ، نیازهایشان در زم، است که به اندازه کافی ندارند. برای تکرار شعار انتخاباتی بیل کلینتون در سال 1992 – این محیط زیست است، ،انه. جنیفر به چیزی که ممکن است برای بسیاری بدیهی به نظر برسد اشاره میکند: اگر افراد میخواهند کنترل واقعی بر شرایط زندگی خود داشته باشند و آیندهای که ارزش سرمایهگذاری را داشته باشد، باید نیازهایشان را به روشی ثابت برآورده کنند.
یک جایزه غیرمنتظره در پانل جیم سید،وس، سخنر، استیسی سینک، بود، که من و همکار بسیار چشمگیرم در دکترا، لوئیس دویل، بدون اینکه متوجه باشیم او کیست، بدون اینکه بد،م او کیست، به او اشاره کرده ایم. استیسی تحقیقات خود را در مورد اینکه چگونه تنوع و شیوههای گنجاندن دانشگاهها میتواند واقعاً تفاوتهای نژادی موجود را تشدید کند، ارائه کرد، در صورتی که منطق این شیوهها به جای عدالت اخلاقی، ابزاری باشد (ی،ی ارائه مزایای آموزشی). و مشاهده یک استاد برجسته که با میکروفون برای یکی از حضار در طول پرسش و پاسخ در راهرو پائین میرود، نشان دهنده خوشخلقی این کنفرانس بود.
مورد دیگر من شام با اعضای سمپوزیوم ما در مورد نابرابری در نتایج آموزشی بود. پنج نفر بودیم که دو نفر از آنها را خوب می شناختم – لوئیس و سرپرست فوق العاده من، مت ایستربروک – و دو نفر از آنها من – آناتولیا باتروک و سلین دارنون. با این حال، در ابتدا احساس پیشگویی را تجربه کردم، زیرا مکالمه بی وقفه به تاریخچه مفصل نظریه توجیه سیستم منتهی شد. در حالی که بی صدا سرم را تکان دادم و سعی کردم باهوش به نظر برسم، با تعجب گفتم: “این چیه؟” سوراخ ،گوش آکادمیک بعدی که فرو می روند و من هیچ نمی دانم چیست؟ این شام چند وقته؟ خوب، معلوم شد که ترس من بی اساس بود. ما یک شب فوقالعاده با گفتو،ای مختلف از لهجههای منطقهای (به طور طبیعی در نظر گرفتن دیدگاه بین فرهنگی و طبقاتی) تا چالشهای استخدام مدارس برای مطالعات در مقیاس بزرگ، از طریق نکاتی در مورد لایهبندی در هوای سرد داشتیم (از پیگیری فنی متشکریم. -بالا، آناتولی). چه تعداد چشمگیر و سخاوتمندانه ای هستند همفکران و موافقان من.
سمپوزیوم ما بدون تشریفات به آ،ین شکاف در آ،ین روز (یکشنبه، برای شروع به کار) کشیده شده بود، و نظرسنجی با کاه چیزی را که ما قبلاً میدانستیم تأیید میکرد – که ا،ر مردم تا آن زمان از خانه خارج شده بودند. انتظارات ما از پر ، اتاق تا تیرچه ها کم بود و به درستی برآورده شد. اما به نظر میرسید که سختکوشیهایی که در حمایت از آن شرکت ،د (متش،!) آنچه را که باید میگفتیم جالب دیدند، و کنفرانس را با دست، عرقریز، قلبهای شاد و غذای فراوان برای فکر و عمل به پایان رساندیم.
ایان هادن تحقیق می کند که چگونه مداخلات روانشناختی اجتماعی می تواند نابرابری های آموزشی مبتنی بر گروه را در مدارس کاهش دهد. او قبلاً به سازمانهای بخش ،تی و خصوصی، از جمله و، آموزش، در تعریف و ارائه برنامههای تغییر مقیاس بزرگ کمک میکرد.
مربوط
منبع: https://blogs.sus،.ac.uk/psyc،logy/2022/10/04/annual-conference-of-the-ispp-2022-a-delegates-eye-view/