مجموعه ابزار مربیگری آموزشی: بهترین سوالات و استراتژی ها

کوچینگ آموزشی در آموزش چیست؟

مربیان فرصت ارزشمندی برای کمک به معلمان برای بهبود شیوه های آموزشی خود دارند. از طریق ارتقاء رشد مستمر شغلی، مربیگری می‌تواند «کل» آموزش و یادگیری را به گونه‌ای مورد توجه قرار دهد که روندهای فعلی در آموزش را برجسته می‌کند و به معلمان کمک می‌کند تا در حرفه خود بهتر شوند» (ایزنبرگ و همکاران، 2017، ص 12).

و اینجاست که کوچینگ آموزشی بسیار موثر است.

جیم نایت (2007) مربیگری آموزشی را در کتاب خود محبوب کرد مربیگری آموزشی: رویکرد مشارکتی برای بهبود آموزش، و یکی از با ارزش ترین منابع در این زمینه هیجان انگیز باقی مانده است.

به گفته نایت (2007)، مربیگری آموزشی روشی کارآمد برای کمک به معلمان برای آموزش دانش آموزان است. او آن را به ،وان مشارکت بین یک مربی و یک مربی تعریف می کند که هدف آن بهبود شیوه های تدریس و نتایج یادگیری دانش آموزان است. رویکرد او بر توسعه حرفه ای و حمایت از معلمان متمرکز است و مربی به ،وان یک همکار، راهنما و مربی خدمت می کند.

بر اساس تحقیقات قبلی خود، او معتقد بود که تئوری مبتنی بر رویکرد یادگیری حرفه ای میزان موفقیت آنها را پیش بینی می کند. و این که “تک به یک کار ،، گوش دادن، نشان دادن همدلی، درگیر شدن در گفتگو و برقراری ارتباط صادقانه همه بخشی از پیشرفت حرفه ای موفق هستند” (نایت، 2007، ص 8).

در نتیجه، مشارکت هسته اصلی کار مربیان آموزشی (ICs) با معلمان است.

IC و معلم برابر هستند و باید هر کاری که می توانند برای احترام به این برابری انجام دهند. در انجام این کار، نایت (2007) رویکرد مربیگری آموزشی را حول هفت اصل زیر ایجاد می کند:

• برابری
  یک مشارکت مستحکم و قابل اعتماد یک رابطه بین افراد برابر است. مربی و معلم افکار و عقاید یکدیگر را ارزشمند و ضروری می شناسند و به تخصص و دانش یکدیگر اعتبار می بخشند.
• انتخاب
  هیچ یک از طرفین برای دیگری تصمیم نمی گیرند. “آنها انتخاب ها و تصمیمات خود را به طور مش، انجام می دهند” (نایت، 2007، ص 24). در فرآیند مربیگری به معلمان گزینه هایی داده می شود، مانند تصمیم گیری در مورد استراتژی های آموزشی و سرعت کار.
• صدا
  معلمان باید بتوانند دیدگاه ها، نگر، ها و بینش های خود را در طول فرآیند مربیگری آشکارا بیان کنند. «ICs باید مکالمه‌ای را تشویق کند که به نظرات گوناگون صدایی بدهد» (نایت، 2007، ص 25). مزیت داشتن بیش از یک دیدگاه است.
• گفتگو
  شرکا در یک مکالمه مربیگری شرکت می کنند تا به دیگری اجازه دهند نظر خود را بیان کند. این بستگی به ارتباط باز و صادقانه بین مربی و معلم دارد، که هر دو طرف فعالانه گوش می دهند و به دنبال درک طرف مقابل هستند. از نظر عملی، IC باید بیشتر از اینکه صحبت کند گوش کند.
• انعکاس
  برای ایجاد یک مشارکت یادگیری که در آن شرکا با هم برابر باشند، آزادانه صحبت کنند و بتوانند انتخاب‌های م،اداری داشته باشند، معلمان همکار تشویق می‌شوند تا ایده‌ها را قبل از پذیرش آن‌ها در نظر بگیرند. چنین شیوه های انعکاسی به آنها کمک می کند تا روش های تدریس خود را تجزیه و تحلیل کنند و تصمیمات آگاهانه ای در مورد چگونگی بهبود بگیرند.
• پرا،یس
  مشارکت ها زم، موفق می شوند که افراد را قادر می سازند تا تجربیات م،اداری بیشتری داشته باشند. «م،ا زم، پدید می‌آید که مردم درباره ایده‌ها تأمل کنند و سپس آن ایده‌ها را عملی کنند» (نایت، 2007، ص 25). IC ها و معلمان بر نحوه استفاده از این ایده ها در ک، درس تمرکز می کنند.
• عمل متقابل
  چنین مشارکت هایی معمولاً به م،ای موفقیت برای IC و معلم است. آنها باید انتظار داشته باشند که از یکدیگر بیاموزند، زیرا هر کدام تجربیات و بینش های منحصر به فردی را به ارمغان می آورد.

اه، مربیگری آموزشی

هدف کوچینگ آموزشی ارائه حمایت شخصی و غیرارزیابی برای توانمندسازی معلمان، توسعه مهارت های آنها، تقویت شیوه های آموزشی و در نهایت بهبود پیشرفت دانش آموزان است (ایزنبرگ و همکاران، 2017؛ ردی و همکاران، 2019).

با تمرکز بر همکاری، اعتماد و رشد حرفه ای، مربیگری آموزشی این پتانسیل را دارد که یک نیروی دگرگون کننده در آموزش باشد.

“هدف اولیه مربیگری آموزشی این است که معلمان را قادر سازد تا شیوه های آموزشی اثبات شده علمی را اجرا کنند که مستقیماً به مسائل داغ معلمان پاسخ می دهد” (نایت، 2007، ص 17).

به گفته نایت (2007) چندین هدف فرعی دیگر در ارتباط با مربیگری آموزشی وجود دارد:

• IC در کنار معلمان همکار خود یاد می گیرد.
• ارتباطات عاطفی بین IC و معلمان برقرار می شود.
• این فرآیند به معلمان در به کارگیری مؤثر استراتژی های مبتنی بر شواهد کمک می کند.
• کوچینگ حمایت مستمر و عملی از پیشرفت حرفه ای معلمان را فراهم می کند.

چارچوب آموزشی: 3 مدل و چرخه

چارچوب کوچینگ آموزشی از چندین مدل و چرخه برای ایجاد مشارکت یادگیری بین مربی و معلم استفاده می کند، از جمله موارد زیر.

چهارچوب بزرگ

چارچوب یا مدل چهار بزرگ، توسط IC ها برای “مرتب ، شیوه های مختلف آموزشی اثبات شده علمی برای به اشتراک گذاشتن با معلمان” استفاده می شود (نایت، 2007، ص 81).

هنگام شناسایی و تأمل در مورد جایی که مربیگری آموزشی باید شروع شود، سؤالات زیر مفید است (نایت، 2007).

• رفتار – اخلاق: آیا مدیریت ک، تحت کنترل است؟

هنگامی که ک، به جای رفتار نادرست بر یادگیری متمرکز است، IC می تواند توجه آنها را به سایر مسائل مربوط به یادگیری دانش آموزان معطوف کند.

• محتوا: آیا معلم محتوای آموزشی آنها را درک می کند؟ آیا آنها برنامه ای دارند؟ و آیا آنها می توانند تشخیص دهند که کدام اطلاعات مهمتر است؟

هنگامی که ک، به خوبی مدیریت می شود، معلم باید آگاهی و درک عمیقی از محتوایی که تدریس می کند ایجاد کند.

• دستورالعمل: آیا معلم از شیوه های آموزشی استفاده می کند که تضمین می کند همه دانش آموزان بر محتوا تسلط دارند؟

اگر ک، تحت کنترل است، و معلم عمیقاً موضوع را درک می کند، توجه بعدی این است که آیا معلم بتواند موضوع را به دانش آموزان خود آموزش دهد.

• ارزیابی تکوینی: آیا معلم و دانش آموزان می دانند که آیا دانش آموزان بر محتوا تسلط دارند؟

در نهایت، دانستن اینکه آیا دانش‌آموزان در حال یادگیری و تسلط بر موضوع هستند حیاتی است. اندازه گیری و ارزیابی به آنها اطلاع می دهد که آیا رویکردهای موجود و جدید کار می کنند یا خیر.

پنج تاکتیک برای تبدیل تحقیق به عمل

مدل مربیگری زیر برای IC ها مفید است که تحقیقات را قبل از به اشتراک گذاشتن با معلمان به عمل تبدیل کنند (نایت، 2007).

1. شفاف سازی

IC باید با خواندن مطالب، یادداشت برداری و ،یب آنچه که پیدا می کند شروع کند. دانش عمیق برای انتقال تئوری و عمل به روشی که معلم می فهمد و از آن سود می برد ضروری است.

2. سنتز کنید

پس از مطالعه گسترده، IC ها باید دانش خود را برای شناسایی و خلاصه ، آنچه برای آموزش دهنده و در نهایت دانش آموزانشان مهم است، ،یب کنند.

3. آن را تجزیه کنید

آموزش تئوری ها، مهارت ها و مواد می تواند پیچیده باشد. ت،یم ، مطالب آموزشی به تکه های قابل مدیریت می تواند از احساس خستگی معلم جلوگیری کند.

4. آن را از چشم معلمان و دانش آموزان ببینید

معلمان دغدغه های واقعی و عملی دارند. آنها چگونه مطالب را به دانش آموز، که دارند در محیطی که به آنها داده شده آموزش می دهند؟ IC می تواند اضطراب آنها را با بحث واقع بینانه از بین ببرد که یک مداخله ممکن است در ک، درس به نظر برسد.

5. ساده کنید

در حالی که آی سی ها باید محتوا را دلپذیر کنند، اما نباید آن را بی اهمیت کنند. معلمان باهوش هستند و سعی می کنند بهترین کار را برای دانش آموزان انجام دهند.

مراحل تغییر مدل و چرخه

گاهی اوقات معلمان تصور می کنند که تغییر یک رویداد یکباره است. محققان شش مرحله را در فرآیند تغییر شخصی شناسایی کرده اند (Prochaska & Velicer, 1997).

1. پیش تفکر
   فرد نیاز به تغییر را نادیده می گیرد. آنها اغلب تضعیف شده اند و نمی خواهند در مورد مشکل صحبت کنند یا فکر کنند.
2. تفکر
   آنها شروع به بررسی این موضوع می کنند که چرا ممکن است نیاز به تغییر داشته باشند. آنها ممکن است برای مدت طول، در تفکر گیر کرده و کاملاً آماده حرکت به جلو نباشند.
3. آماده سازی
   وقتی تصمیم برای تغییر گرفته شد، باید برنامه ریزی کنند. به ،وان مثال، شخصی که مایل به سلامتی است ممکن است با پیدا ، باشگاه هایی که می توانند به آنها بپیوندند یا مکان یک باشگاه ورزشی محلی شروع کند.
4. عمل
   در مرحله عمل، فرد شروع به ایجاد تغییری می کند که برای آن آماده شده است. علیرغم نامش، این مرحله همچنین شامل تفکر، احساسات، آگاهی و تغییر تصویر از خود است.
5. نگهداری
   شاید مهم‌ترین مرحله تغییر، نگهداری، مست،م آن است که فرد برای حفظ تغییر، مبارزه شخصی و مداوم خود را انجام دهد، مانند پایبندی به یک رژیم تن، اندام جدید یا رژیم غذایی سالم.
6. خاتمه دادن
   این مرحله از تغییر تنها زم، رخ می دهد که فرد دیگر با تحولی که ایجاد کرده است مبارزه نکند.