CNN
–
دکتر ویوک مورتی، جراح عمومی ایالات متحده، روز سه شنبه توصیه ای را منتشر کرد که در آن به “اپیدمی تنهایی و انزوا” که کشور را تحت تاثیر قرار می دهد و چارچوبی برای “استراتژی ملی برای پیشبرد ارتباط اجتماعی” ارائه کرد.
کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید روز دوشنبه گفت که این توصیه بخشی از تلاشهای گستردهتر ،ت بایدن برای رسیدگی به سلامت روان است.
مورتی در مشاوره میگوید: «در سالهای اخیر، تقریباً از هر دو بزرگسال در آمریکا یک نفر احساس تنهایی کرده است. و این قبل از همهگیری COVID-19 بود که بسیاری از ما را از دوستان، عزیزان و سیستمهای پشتیب، قطع کرد.»
تحقیقات نشان داده است که تنهایی و انزوا مرتبط هستند مشکلات خواب، التهاب و تغییرات ایمنی در بزرگسالان جوان تر. در افراد مسن، آنها با علائمی مانند درد، بی خوابی، افسردگی، اضطراب و طول عمر کوتاه تر مرتبط هستند. در افراد در هر سنی، ممکن است با خطرات بالاتر بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت، اعتیاد، خودکشی و خودآزاری و زوال عقل همراه باشد.
دفتر مورتی در بی،های گفت، اما ارتباط اجتماعی میتواند کمک کند و در عین حال که جوامع را انعطافپذیرتر میکند، به ،وان محافظی برای مشکلات سلامتی عمل میکند.
«تنهایی به ،وان یک بالماسکه بزرگ فکر می کنم. مورتی روز دوشنبه به ارین برنت از CNN گفت. «بعضی از مردم گوشه گیر می شوند. دیگران تحریک پذیر و عصب، می شوند. … من فکر می کنم زم، که شما نگران می شوید زم، است که شروع به تجربه احساس تنهایی برای مدت طول، می کنید. اگر احساس تنهایی میکنید، تلفن را برمیدارید و به یکی از دوستانتان زنگ میزنید، و بعد میرود، یا سوار ماشین میشوید و به دیدن یکی از اعضای خانواده میروید، اشکالی ندارد. این تنهایی است که مانند گرسنگی یا تشنگی عمل می کند، سیگنالی که بدن ما زم، که به چیزی برای بقا نیاز داریم به ما ارسال می کند. زم، که تداوم می یابد مضر می شود.»
این توصیه می گوید که ارتباط اجتماعی برای بشریت به اندازه غذا، آب یا سرپناه ضروری است. انسان ها در طول تاریخ نیاز به تکیه بر یکدیگر برای بقا داشته اند، و انسان های مدرن برای این ارتباط و نزدیکی به دیگران سیم کشی می کنند.
مورتی در توصیههای خود میگوید: «با توجه به عواقب عمیق تنهایی و انزوا، ما فرصت و تعهدی داریم که همان سرمایهگذاریهایی را که برای مق، با مصرف دخ،ات، چاقی و بحران اعتیاد انجام دادهایم، در پرداختن به ارتباط اجتماعی انجام دهیم.» . «ما فراخوانده شدهایم تا جنبشی بسازیم تا ساختار اجتماعی کشورمان را اصلاح کنیم. همه ما – افراد و خانواده ها، مدارس و محل کار، سیستم های مراقبت های بهداشتی و بهداشت عمومی، شرکت های فناوری، ،ت ها، سازمان های مذهبی و جوامع- باید با هم کار کنیم تا تنهایی را بی ارزش جلوه دهیم و واکنش فرهنگی و سیاسی خود را به آن تغییر دهیم.
چارچوب در شش ستون ریشه دارد.
اول، تقویت زیرساختهای اجتماعی در جوامع، شامل تقویت برنامههایی مانند سازمانهای داوطلب یا گروههای مذهبی، سیاستهایی مانند حملونقل عمومی یا آموزش، و ،اصر فیزیکی مانند کتابخانهها و فضاهای سبز است.
در این توصیهنامه آمده است: «سرمایهگذاری در جوامع محلی و زیرساختهای اجتماعی در صورتی که دسترسی به مزایا فقط به برخی گروهها محدود شود، کوتاهی میکند. «دسترسی عادلانه به زیرساختهای اجتماعی برای همه گروهها، از جمله آنهایی که بیشتر در معرض خطر قطع ارتباط اجتماعی هستند، برای ایجاد یک جامعه ملی و جه، به هم پیوند اساسی است.»
ستون دوم خواستار «سیاستهای عمومی حامی اتصال» است. از ،تها و نهادها خواسته میشود رویکردی را اتخاذ کنند که تشخیص دهد سیاستها میتوانند از ارتباط سودمند یا مانع شوند و «هر بخش از جامعه به ارتباط اجتماعی مرتبط است». سیاست گذاران باید بر کاهش نابرابری ها در ارتباط تمرکز کنند.
ستون سوم بر نقش حیاتی بهداشت عمومی و سیستم های ارائه مراقبت های بهداشتی برای پرداختن به ارتباط اجتماعی تکیه دارد. مورتی خواستار افزایش سرمایه گذاری در آموزش ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در مورد مزایای جسمی و رو، ارتباط اجتماعی و خطرات قطع ارتباط است. او می گوید که نیازهای بیماران باید ارزیابی و حمایت شود، و سازمان ها باید شیوع قطع ارتباط در جوامع را دنبال کنند و راه حل های محلی را پیش ببرند.
برای رکن چهارم، اصلاح محیط های دیجیتال، مورتی «تاثیر محسوس» فناوری بر زندگی روزمره و ارتباطات آمریکایی ها را مشخص می کند. فن آوری همچنین می تواند حواس ما را پرت کند و پهنای باند ذهنی ما را اشغال کند، احساس بدتری نسبت به خود و روابطمان ایجاد کند و توانایی ما را برای ارتباط با دیگران کاهش دهد. برخی از فناوریها شعلههای حاشیهسازی و تبعیض، قلدری و سایر اشکال منفی شدید اجتماعی را میافزایند.»
این چارچوب خواستار شفافیت بیشتر دادهها از سوی شرکتهای فناوری و همچنین ایجاد و اجرای استانداردهای ایمنی مانند حفاظتهای مرتبط با سن است. همچنین توسعه «فناوری طرفدار اتصال برای ارتقای ارتباط اجتماعی سالم، ایجاد محیطهای امن برای گفتمان، و حفاظت از رفاه کاربران» را تشویق میکند.
رکن پنجم، تعمیق دانش، از ذینفعان مانند مقامات، سیاست گذاران، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و محققان می خواهد تا در یک دستور کار تحقیقاتی برای رفع شکاف های موجود در داده ها همکاری کنند. اندازهگیری مداوم برای درک بهتر نیروهای محرک اتصال و قطع ارتباط، و اینکه چگونه میتو،م در رسیدگی به این حالتها مؤثرتر و کارآمدتر باشیم، حیاتی خواهد بود.»
ستون پای، فرهنگ ارتباط را تشویق می کند که در آن آمریکایی ها “ارزش های مهرب،، احترام، خدمات و تعهد به یکدیگر را پرورش دهند.” مورتی میگوید همه میتوانند از صدای خود برای تأکید بر این ارزشها و الگوبرداری از ارتباطات سالم استفاده کنند و نهادهای کشور باید برای نشان دادن آنها سرمایهگذاری کنند.
این مشاوره با پیشنهاداتی در مورد اینکه چگونه گروههای خاص – از جمله ،تها، سازمانهای بهداشتی، مدارس، محلهای کار و افراد – میتوانند به پیشرفت ارتباط اجتماعی کمک کنند، پایان مییابد.
مشاوره می گوید والدین و مراقبان نقش بسیار قدرتمندی دارند. آنها میتوانند با گذراندن وقت با هم، اختصاص زم، برای معاشرت بدون صفحه و درگیر شدن در حل تعارض سازنده، ارتباط سالم را مدل کنند. همچنین از آنها خواسته میشود که دوستیهای فردی و فعالیتهای گروهی را تشویق کنند، از نحوه گذراندن وقت خود در فضای مجازی آگاه باشند و مراقب علائم هشدار دهنده بالقوه تنهایی یا انزوا باشند.
هر آمریکایی ممکن است هر روز زم، را برای ارتباط با یکی از دوستان یا اعضای خانواده اختصاص دهد و حواسپرتی را در طول مکالمه به حداقل برساند. انجام منظم خدمت و قدرد، می تواند دیگران را به انجام همین کار تشویق کند. از مواردی که منجر به قطع ارتباط می شوند، مانند استفاده مضر از رسانه های اجتماعی یا زمان صرف شده در روابط ناسالم، خودداری کنید. با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در مورد تغییرات اجتماعی مهمی که ممکن است بر سطوح ارتباط تأثیر بگذارد، باز باشید و در مواقع مبارزه با یکی از عزیزان، مشاور، ارائه دهنده خدمات یا خط تلفن بحران تماس بگیرید.
منبع: https://edition.cnn.com/2023/05/02/health/murthy-loneliness-isolation/index.html