همه گیر کروناویروس (COVID-19) باعث استرس و عدم اطمینان قابل توجهی شد. این امر به ویژه در مورد جوان، که با تعطیلی مدارس، قطع کانال‌های اجتماعی و تشدید استرس در خانه و جوامع خود مواجه بودند، صادق بود. با توجه به اختلال بی‌سابقه ناشی از همه‌گیری، درک تأثیر آن بر سلامت و توسعه، به‌ویژه در میان نوجوانان، بسیار مهم است.
یافته‌های جدید مطالعه‌ای که توسط مؤسسه ملی سلامت روان تامین شده است، چگونگی مقایسه نوجوان، که در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ و تعطیلی‌های همراه آن زندگی می‌کنند، از نظر رو، و بیولوژیکی، با همسالان خود قبل از همه‌گیری مقایسه می‌کنند. به رهبری ایان گوتلیب، دکتری.در دانشگاه استنفورد، این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که اثرات همه‌گیری را نه تنها بر سلامت رو، نوجوانان، بلکه بر ساختار مغز آنها نیز بررسی می‌کند، که منع،کننده اثرات پایدارتر ناملایمات است.
نمونه شامل 163 نوجوان (17-13 ساله) در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا بود که در یک مطالعه طولی بزرگتر شرکت داشتند. نیمی از آنها قبل از همه‌گیری کووید-19 و نیمی دیگر پس از صدور دستورات خاموشی در خانه در مارس 2020 مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های تصویربرداری عصبی برای 64 نوجوان در هر گروه در دسترس بود. برای محدود ، تأثیر همه‌گیری، محققان شرکت‌کنندگان در گروه‌ها را با عوامل دیگری که ممکن است بر سلامت روان و رشد مغز آنها تأثیر بگذارد، از جمله سن، جنس، وضعیت بلوغ، نژاد و قومیت، تحصیلات والدین، درآمد سالانه خانوار و قرار گرفتن در معرض استرس اولیه زندگی
شرکت کنندگان علائم افسردگی و اضطراب و مشکلات سلامت روان درونی و بیرونی خود را گزارش ،د. اسکن مغزی MRI داده هایی را در مورد ضخامت و حجم قشر در نواحی زیر قشری مغز (آمیگدال، هیپوکامپ و هسته اکومبنس) ارائه کرد. محققان همچنین اسکن مغزی قشر مغز و زیر قشری را وارد یک برنامه یادگیری ماشینی ،د که توسط کارگروه ،گما-عصر مغز برای مح،ه سن کلی مغز شرکت کنندگان.
دو گروه از نظر سلامت رو، و رشد مغزی تفاوت چشمگیری داشتند. در مقایسه با گروه قبل از همه‌گیری، نوجوان، که پس از تعطیلی همه‌گیری ارزیابی شدند، علائم بیشتری از اضطراب و افسردگی و مشکلات درونی بیشتر را گزارش ،د. مغز آنها نازک شدن قشر مغز را نشان داد که به اجرای فرآیندهای ذهنی مانند برنامه ریزی و خودکنترلی کمک می کند و حجم هیپوکامپ و آمیگدال را کاهش داد که به ترتیب در دسترسی به خاطرات و تنظیم پاسخ به ترس و استرس نقش دارند.
علاوه بر این، بر اساس ویژگی‌های قشری و زیر قشری، گروه پس از تعطیلی، سن مغزی بالاتری نسبت به نوجوانان ارزیابی شده قبل از همه‌گیری داشتند. مغز آنها ویژگی‌های عصبی آناتومیک را بیشتر در افراد مسن یا ،، که استرس مزمن یا ناملایمات را در دوران کودکی تجربه کرده‌اند، نشان می‌دهد. بنابراین، این مطالعه ارتباط بین همه‌گیری COVID-19 و اختلال در سلامت روان و رشد ناسازگار مغز در بین نوجوانان را نشان می‌دهد.
در نهایت، محققان این احتمال را در نظر گرفتند که طول،تر شدن فاصله‌گذاری اجتماعی، تأثیرات روان‌شناختی این همه‌گیری را تشدید کند. با این حال، در تحلیل‌هایی که تغییرات گروه پس از تعطیلی را بر اساس تعداد روزهای پس از شروع سفارش‌های سرپناه بررسی می‌کنند، هیچ ارتباط م،ی‌داری با هیچ یک از معیارهای سلامت روان یا رشد مغز مشاهده نشد.
این مطالعه علاوه بر تکرار یافته‌های قبلی مبنی بر اینکه همه‌گیری COVID-19 بر سلامت روان نوجوانان تأثیر منفی می‌گذارد، نشان داد که این بیماری همه‌گیر ممکن است از نظر فیزیکی مغز آنها را پیر کرده باشد. در مقایسه با همسال، که قبل از بیماری همه گیر ارزیابی شده بودند، نوجوان، که تعطیلات مرتبط با بیماری همه گیر را پشت سر گذاشتند و همچنان به تجربه اختلالات مداوم کووید-19 ادامه دادند، نازک شدن قشر مغز و حجم هیپوکامپ و آمیگدال بزرگتر داشتند – تغییرات عصبی که ممکن است منع، کننده پیری سریع مغز باشد.
این مطالعه پیامدهای علمی و اجتماعی مهمی دارد. اولاً، محقق، که مطالعات طولی را انجام می‌دهند که همه‌گیری را در بر می‌گیرد، باید با تأثیر احتمالی آن بر سلامت روحی و جسمی شرکت‌کنندگان مق، کنند و در مقایسه‌های قبل و بعد از همه‌گیری که توسعه هنجاری را بدون تغییر فرض می‌کنند، مراقب باشند. در سطح اجتماعی، نتایج نشان می‌دهد که، حداقل در کوتاه‌مدت، نوجوانان سطوح بیشتری از افسردگی و اضطراب را تجربه می‌کنند و ممکن است به مراقبت‌های بهداشت رو، برای کمک به مق، با آنها نیاز داشته باشند. علاوه بر این، تغییرات قابل اندازه گیری در رشد مغز نشان می دهد که آنها ممکن است از خدمات دیگری مانند خدمات پشتیب، از فرآیندهای شناختی یا تنظیم احساسات نیز بهره مند شوند.
اگرچه یافته‌ها اطلاعات جدیدی در مورد اثرات همه‌گیری COVID-19 در طول یک مرحله حیاتی زندگی ارائه می‌دهند، نویسندگان تاکید می‌کنند که یافته‌های آنها باید در نمونه‌های متنوع‌تری تکرار و گسترش یابد. به ،وان مثال، شرکت کنندگان در مطالعه حاضر از وضعیت اجتماعی-اقتصادی نسبتا بالایی برخوردار بودند. با این حال، گروه‌های به حاشیه رانده شده، از جمله افراد با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین، در معرض استرس‌های بهداشتی، اقتصادی و رو، بیشتر ناشی از همه‌گیری قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، تجربیات مربوط به دستورات خاموش ، – و اثرات بعدی بر سلامت روان و رشد مغز – منع، کننده سیاست های COVID-19 در یک مکان خاص در ایالات متحده است.
تعیین اینکه آیا نتایج در گروه‌های متنوع‌تر و در بخش‌های مختلف کشور ی،ان باقی می‌ماند، به اطلاع‌رس، سیاست‌های بهداشت عمومی با هدف کاهش اثرات نامطلوب همه‌گیری بر سلامت و توسعه کمک می‌کند. تیم تحقیقاتی قصد دارد این شرکت کنندگان را در سن 20 سالگی ارزیابی کند و مطالعات آینده باید بر اساس یافته های فعلی برای تعیین میزان و تداوم چنین تغییراتی باشد.
ارجاع
Gotlib، IH، Miller، JG، Borchers، LR، Coury، SM، Costello، LA، Garcia، JM، و Ho، TC (2022). اثرات همه‌گیری COVID-19 بر سلامت روان و بلوغ مغز در نوجوانان: پیامدهایی برای تجزیه و تحلیل داده‌های طولی. روانپزشکی بیولوژیکی جه، علوم باز.
اعطا ،
منبع: https://www.nimh.nih.gov/news/research-highlights/2023/covid-19-pandemic-،ociated-with-worse-mental-health-and-accelerated-،in-development-in-adolescents?utm_source=rss_readers&utm_medium=rss&utm_campaign=rss_summary