تحقیقات نشان می دهد که نور روز تاثیر زیادی بر عملکردهای شناختی دارد

تصور کنید در یک اتاق آزمایشگاهی هستید و در حال تماشای دو موش صحرایی آفریقایی هستید که سعی می کنند در یک پیچ و خم حرکت کنند. یک موش چمنی به سرعت در مسیر حرکت می کند و راه خود را به راحتی پیدا می کند. دیگری تقلا می کند و نمی تواند بفهمد که چگونه از پیچ و خم خارج شود. شما تعجب می کنید که چرا یکی به این راحتی آن را هدایت می کند و دیگری نمی تواند. ممکن است تعجب کنید اگر متوجه شوید که تنها عاملی که برای هر موش چمنی تغییر کرده، قرار گرفتن در معرض نور است.

دکتر لیلی یان، استاد روانشناسی، و تیم محققینش در حال تحقیق با موش های صحرایی هستند تا بفهمند نور چگونه عملکرد و رفتار مغز را تعدیل می کند. موش‌های صحرایی آفریقایی جوندگان روزانه هستند، بنابراین الگوی خواب شب‌ها و بیدار بودن در طول روز شبیه انسان‌ها هستند. این اجازه می دهد تا مقایسه دقیق تری بین موش های صحرایی و انسان نسبت به موش های آزمایشگاهی معمولی که روزانه نیستند انجام شود.

یان در آزمایش خود، یک گروه از موش های صحرایی علف را در معرض نور کم و گروه دیگر را در معرض نورهای روشن قرار می دهد تا شرایط نوری زمستان و تابستان را به مدت چهار هفته تقلید کنند. علاوه بر کار ماز، محققان همچنین مغز موش‌ها، به ویژه هیپوکامپ را که برای حافظه مهم است، مورد مطالعه قرار می‌دهند. آنها نزدیک به 30 درصد کاهش در اتصال نورون ها در هیپوکامپ برای موش های صحرایی که فقط در معرض نور کم قرار دارند، یافتند.

کار اخیر از دانشجوی فارغ التحصیل آلیسون کاستلو همچنین نشان داده است که شرایط نور کم مانند زمستان منجر به افزایش وضعیت التهابی در هیپوکامپ و سایر نواحی مغز درگیر در تنظیم خلق و خو و عملکرد شناختی می شود.

موش های چمن در گروه نور کم در معرض نور 50 لو، قرار گرفتند، مشابه نور در یک اتاق خانوادگی معمولی در یک خانه. موش های چمنی در شرایط نوری روشن در معرض 1000 لو، قرار گرفتند، مشابه نور یک فروشگاه بزرگ. سطح نور فضای باز در یک روز بدون ابر تقریباً 10000 لو، است.

دکتر یان گفت: «این تفاوت زیادی بین شرایط نور کم و روشن نیست. اما از نظر رفتاری و مغز، ما تأثیرات قابل توجهی بر عملکردهای شناختی یافته ایم.

تاثیر بر انسان

با نزدیک شدن به زمستان، روزها کوتاه تر و کوتاه تر می شوند. بسیاری از افراد ممکن است متوجه کاهش انرژی، مشکل در تمرکز و مشکل در حافظه خود شوند. بیش از 10 میلیون آمریکایی به اختلال عاطفی فصلی (SAD) مبتلا هستند، نوعی افسردگی در طول ماه های پاییز و زمستان که دسترسی به نور محدود است. این آ، هفته، ساعت ها یک ساعت به عقب می روند و روزها زودتر تاریک می شوند.

دکتر یان گفت: “افرادی که صبح زود از خواب بیدار می شوند ممکن است از نور صبح بهره مند شوند، اما تغییر ساعت می تواند به ویژه برای افرادی که در عصرگاهی از آنها استفاده می کنند بد باشد.” .

دکتر یان می بیند که چگونه ادامه این تحقیق می تواند تأثیر مستقیمی بر افرادی داشته باشد که با عملکردهای شناختی دست و پنجه نرم می کنند.

دکتر یان گفت: نور نه تنها بر خلق و خوی ما تأثیر می گذارد، بلکه بر عملکرد شناختی ما از جمله حافظه یادگیری نیز تأثیر می گذارد. “اگر بتو،م بفهمیم که چرا در یک روز روشن و آفتابی احساس شادی بیشتری می کنیم، می تو،م سعی کنیم سیستم را هدف قرار دهیم و به افرادی که افسردگی فصلی دارند کمک کنیم. اگر بد،م نور چگونه عملکرد شناختی را تعدیل می کند، می تو،م پیشگیری از زوال عقل را هدف قرار دهیم.”

او همچنین امیدوار است در آینده با صنعت روشنایی همکاری کند. انواع مختلف نور دارای طول موج ها و شدت های متفاوتی هستند، بنابراین تحقیقات بیشتری برای مشاهده تاثیر آنها بر مغز مورد نیاز است. به ،وان مثال، بسیاری از مردم در طول ماه‌های زمستان به چراغ‌های درم، روی می‌آورند، اما به گفته دکتر یان، بیشتر مطالعات در مورد اثربخشی نور درم، با موش‌های شبانه انجام شده است که ،وماً به انسان‌های روزانه ترجمه نمی‌شوند.

اگرچه سطح اثربخشی هنوز مورد سوال است، دکتر یان همچنان توصیه می کند که یک نور درم، را امتحان کنید. با این حال، حتی بهتر از آن، او پیشنهاد می کند که زمان بیشتری را در خارج از خانه بگذر،د، حتی اگر روز ابری باشد.

دکتر یان می گوید: «سعی کنید زمان بیشتری را در خارج از منزل بگذر،د، حتی 15 تا 30 دقیقه. “نورپردازی در فضای باز همیشه بهتر از روشنایی داخلی است. ما به راحتی می تو،م 10000 تا 20000 لو، نور حتی در یک روز ابری دریافت کنیم.”

دکتر یان گفت که عملکردهای شناختی در طول زمان با نورهای کم نور سازگار نمی شوند.

دکتر یان گفت: “با گذشت زمان، ادراک بصری شما می تواند سازگار شود، بنابراین دیگر احساس تاریکی نمی کند، اما این سیستم بینایی است که ما را فریب می دهد. بدن ما هنوز میزان نور دریافتی ما را دنبال می کند.” “اگر در اتاق نشیمن خود بنشینم، احساس خوبی دارم. اما وقتی نور آن اتاق را اندازه گیری می کنم، می دانم که برای مغز من کافی نیست.”

مدلی بهتر از موش

دکتر یان در زمینه شبانه روزی آموزش دیده بود، بنابراین او ریتم های شبانه روزی و نحوه تنظیم داخلی آنها را مطالعه کرد. قبل از اینکه به MSU بیاید، علاقه مند بود که نور چگونه بر خلق و خوی، انگیزه ها و سطوح انرژی تأثیر می گذارد، اما تحقیقات او محدود بود زیرا او فقط جوندگان شبانه برای کار با آنها داشت.

وقتی او به MSU آمد، این فرصت را داشت که با موش های چمن روزانه از یک کلنی مولد که از سال 1993 در MSU نگهداری می شد کار کند. آنها در حال حاضر 200 تا 300 موش چمنی در کلنی خود دارند.

دکتر یان گفت: “این کلنی منبع منحصر به فردی است که MSU در اختیار دارد. کار با این حیوان برای تحقیقات زیست پزشکی مهم است.” “این مدل بسیار بهتر از موش است.”

آزمایشگاه دکتر یان اخیراً پروژه ای را آغاز کرده است که اولین مدل جوندگان روزانه قابل حمل ژنتیکی را با استفاده از موش های صحرایی علف روزانه توسعه می دهد.

دکتر یان گفت: «این درب استفاده از این حیوانات را برای تحقیقات مهم ترجمه ای باز خواهد کرد.